Cambados 26 de Marzo de 2010
ENTREVISTA MARIBEL IGLESIAS BALDONEDO – PROFESORA DO INSTITUTO FRANCISCO ASOREY
GUSTARÍAME QUE SE FIXESE UNHA GRAN EXPOSICIÓN SOBRE ASOREY NO 2011.
Maribel Iglesias publicou en 2009 unha completa fotobiografía de Ramón Cabanillas. Tamén se atreveu a denunciar publicamente que as guías e folletos oficiais de cásaa museo Cabanillas, en Cambados, contiñan graves erros sobre o poeta.
Maribel Iglesias Baldonedo é filla dun matrimonio de Lalín que emigrou a Venezuela a mediados do século pasado. Nacida en Caracas fai 45 anos, na actualidade é profesora de Historia no instituto de Cambados Francisco Asorey. É autora dunha completa fotobiografía do poeta Ramón Cabanillas, editada por Candea. Na actualidade está traballando nunha investigación sobre o escultor de Cambados Francisco Asorey, pois o 2 de xullo de 2011 cúmprense 50 anos do seu falecemento. No transcurso do seu traballo tivo coñecemento dun busto que o artista cambadés fixo en honra de José Calvo Sotelo, un destacado político anterior á Guerra Civil de 1936, e que se conserva nos xardíns do Doutor Flemming, en Vilagarcía de Arousa. Maribel Iglesias Baldonedo solicitou ao Concello que restaurase a imaxe “deteriorada polas pintadas e o abandono” ou que valorase a posibilidade de cederlla ao instituto cambadés.
-Pode contarnos en que consiste a súa investigación?
-Basicamente empezou como unha especie de catalogación das obras de Asorey. Quería localizar as súas principais obras, e ver en que estado se atopan. Pero como me gustou, agora estou intentando facer un traballo de investigación en maior profundidade, coa idea futura de intentar publicalo.
-Cal é o papel de Asorey na historia da escultura galega?
-A min paréceme que é o mellor escultor galego de todos os tempos. É certo que tamén temos aí ao Mestre Mateo, pero parece ser que el era francés. De modo que, non sendo galego o Mestre Mateo, podo dicir sen dúbida que Asorey foi o mellor.
-En que lugares do Salnés ou Ullán hai obra súa?
-En Cambados temos o monumento a Cabanillas no Paseo dá Calzada, porque a efixie de bronce é del. E no pazo de Fefiñáns gardan un busto de bronce que lle fixo a Miguel Gil Armada. En Vilagarcía temos o busto de Calvo Sotelo, e tamén se fala de que lle fixo un a un tal Carneiro González, e que supostamente está en Rubiáns. Na Toxa hai un busto do Marqués de Riestra, que foi quen construíu o primeiro hotel-balneario da illa, e na fachada da casa consistorial de Catoira hai unha placa en honra a José María Piay.
-E nas proximidades do Salnés, onde podemos atopar obras de Asorey?
-En Rianxo temos a famosa Virxe de Guadalupe, que estaba á beira da praia de Tanxil. Na Estrada tamén hai algo, e en Cuntis hai un Sacro Corazón que está no parque de Maráns e unha Virxe do Carmen de madeira na igrexa. En Pontevedra ten un monumento ao violinista Manolo Quiroga, que está enfronte da facultade de Belas Artes, e diante do Hospital Provincial hai un monumento a Cabanelas.
-Fóra de Galicia tamén hai moito del, non é así?
-Asorey xa era unha persoa con moita fama en vida. Por iso hai esculturas súas nas principais cidades de Galicia, e tamén en Madrid, en Barcelona, en Guernika, en Barakaldo, en Bos Aires, Montevideo, Caracas…
-Cre que é viable a posibilidade de que o Concello de Vilagarcía cédalle ao instituto de Cambados o busto de José Calvo Sotelo?
-Viable eu creo que si o é. Pero non creo que o fagan, e que se desprendan de algo con ese valor histórico e artístico.
-Gustaríalle que en 2011 organizásese en Cambados un ano de homenaxes como o de 2009 en honra a Cabanillas?
-Si que me gustaría que se fixese algo. No Ano Cabanillas organizáronse moitísimos actos. Se cadra en 2011 sería mellor non organizar tantos, e centrarse en cousas que tivesen moita repercusión. A min gustaríame que se fixese unha exposición sobre Asorey, porque a última organizouna Adela Leiro fai 25 anos. Aquela foi a mellor exposición sobre Asorey que se fixo nunca porque conseguiu pezas que hoxe sería imposible traer aquí. Pero aínda que non fose tan boa como esa, unha exposición sería moi boa.
-Vostede admite que a escultura de Calvo Sotelo é “incómoda”.polas connotacións históricas do político. Pero tamén di que a historia non se pode ocultar. Pode producirse o contrasenso de que a retirada dos símbolos franquistas que expón a Lei de Memoria Histórica vaia, precisamente, en contra da historia?
-O problema aquí é que o conflito aínda está vivo. Non pasaría nada se estivésemos falando dunha escultura da época romana ou da Idade Media. Pero a Guerra Civil é algo que aínda está enquistado dentro de nós, e hai xente que sufriu moito por ela. Como profesora de Historia eu creo que non é malo que esas imaxes estean aí. A min sérvenme para ensinar Historia. Pero tamén recoñezo que se fose alcaldesa e unha persoa que sufriu o franquismo ou que lle mataron a un familiar viñese xunto a min e pedíseme que retirase unha desas imaxes, faríao. A min non me ofende que a imaxe de Calvo Sotelo estea onde está, pero eu non sufrín a represión do franquismo. Se cadra habería que buscar un termo medio, e situar esas imaxes nos museos, onde as vise a xente que desexase facelo. As imaxes do franquismo forman parte da nosa historia, e non se poden perder. Son obras que representan os valores dunha época, e teñen que estar nalgún lugar para que as xeracións do futuro póidanas coñecer e estudar.
ANXO MARTÍNEZ – AROUSA
UNHA GRANDE CHEA 