Cambados 24 de abril de 2009
TEATRO CARACOL E UNHA GRANDE CHEA DOBLEMENTE PROTAGONISTAS
MANOLO PILLADO, TESOREIRO DA ASOCIACIÓN PARTICIPOU NA OBRA ASÍ JUAN MACEIRA ACTOR PRINCIPAL DE CARACOL
TANTO O PRESIDENTE DE UNHA GRANDE CHEA COMO A DIRECTORA DE CARACOL ASISTIRON DE ÉPOCA O ACTO.
1.- Manolo Pillado e Juan Maceira en plena actuación.- 2.- Outra imaxen da representacón.- 3.- Olga e Romi de Teatro Caracol con Chon de Unha Grande Chea.
Cambados volveu o pasado mércores ao 1919. Fíxoo para recuperar o mesmo espírito co que entón se estreou a obra de Ramón Cabanillas, A man dá santiña . A Xuventude foi, por un momento, o antigo pavillón Lino e, entre o público, había xente como Castelao. O que non estaba era o homenaxeado, o poeta dá raza . Non foi fai noventa anos á estrea da súa obra, e presentou unha carta de desculpa. Pero quizais tampouco estivese onte de corpo presente. Din os que o coñecían que non lle gustaban as homenaxes. O do xoves, gustoulle.
O acto comezou como en 1919. Entón, Luis Peña Novo foi o encargado de presentar a primeira representación do Conservatorio Nazonal de Arte Galego. Onte, foi Evaristo Calvo o que ocupou o seu posto. Reproduciu, case de corrida, as súas palabras de entón, explicando a necesidade que tiña Galicia de recuperar e enxalzar a súa cultura. Encargouse tamén de exercer de anfitrión, no papel de Lino Lastres , propietario do pavillón. Este contou algunhas das anécdotas vividas por este teatro, que lograron arrincar as risas ao público. A súa intervención terminou cunha lectura do prólogo da obra.
Chegou entón o momento de representar a obra. Foi unha montaxe orixinal. Os actores non se movían, permanecían sentados no alto do escenario, pero interpretaban os seus papeis á perfección mentres unha serie de imaxes guiaba ao público. Eva , Rosa Fiel , Mariña e Manuela Galiñanes deron vida ao sector feminino, mentres Manuel Núñez , Manolo Pillado , Ricardo Oliveira e Juan Maceira encargáronse dos papeis masculinos. A montaxe, moi orixinal por certo, foi obra da directora da escola de teatro, Noelia Toledano , que contou coa axuda da directora do conservatorio, Lorena Varela . As fotografías foron obra de Quico Álvarez . E de encargarse de que todo saíse á perfección ocupouse o biógrafo de Cabanillas, Luis Rei . Un éxito que se repetirá. Entre o público púidose ver a algúns disfrazados de época, que era o que pedía a organización. O presidente dunha Grande Chea, Chon , ou a directora de Caracol, Olga González e unha das suas colaboradoras Romi , foron algúns de que os que se vestiron como en 1919. A representación foi, un éxito. Tanto que o Concello está disposta a repetila. Será nas proximidades do Día dás Letras Galegas e incorporará algunhas novidades. Para que os que queiran, poidan volver vela.
Un artigo de Maruxa Alfonso.
UNHA GRANDE CHEA 